De SKEPP-prijzen

 3 maart, zo rond 21:00 h een telefoontje vanuit de bestuursvergadering van SKEPP: “Of ik iets kon bedenken als trofee voor bij de uitreiking van de SKEPP-prijzen? Je hebt nog tijd, de uitreiking is pas 17 maart”…

Euh mnja maar… Het ontwerp was niet het grootste probleem – mijn kiln voor glasbeads is net niet groot genoeg voor een trofee. Dank zij  het werk van Mieke van glasatelier Dutoit is het toch nog iets geworden. Volgend jaar meer en beter…

Wie of wat is SKEPP?  De ‘Studiekring voor Kritische Evaluatie van Pseudo-wetenschap en het Paranormale’ onderzoekt beweringen en verschijnselen die volgens de huidige stand van de wetenschap bijzonder onwaarschijnlijk of onmogelijk zijn. Jaarlijks worden er prijzen uitgedeeld: De SKEPPtische Put gaat naar diegene die zich uitzonderlijk onkritisch heeft opgesteld en de popularisering van kennis en wetenschap totaal verkeerd heeft begrepen.
De Zesde Vijs wordt toegekend aan iemand die zich het voorbije jaar verdienstelijk heeft gemaakt in het verspreiden van objectieve kennis inzake pseudo-wetenschap en het paranormale.

Van mensen met gezond verstand wordt gezegd dat ze ze “alle vijf” hebben, naar de vijf zintuigen. Welnu, de Zesde Vijs wordt uitgereikt aan mensen die bewezen hebben over een extra portie gezond verstand te beschikken, door in de media op te vallen door een genuanceerde kritische kijk of door een grondig gedocumenteerd betoog.

Dit heb ik er dan van gemaakt:

De combinatie van gefused glas met de eigentijdse vijzen uit verzinkt metaal geven uitdrukking hoe dat natuur- en cultuur elementen met elkaar kunnen versmelten tot een geheel van werk en wetenschap, van spanning tussen weten en dromen.

RTBF-journalist Bruno Clément heeft hem nu op de schouw staan…

De SKEPPtische put werd niet afgehaald! De laureaat heeft wel veel media-aandacht gekregen, tot zelfs bij Phara! Je kan het nog eens bekijken op de site van SKEPP.

Mijn Bozjaar blog-opener

Vandaag D-Day… Tweede les glasfusen.
Was behoorlijk nieuwsgierig naar het resultaat van mijn eerste oefenstuk uit floatglas.

Droge reactie van jongste zoon toen hij dat enige dagen later zag: “Wat moet dat kosten?”.

Geslaagd dus.